Niemiecki rynek prasowy jest największy w Europie. Charakteryzuje się dużą rozmaitością oferowanych tytułów, których zasięg w większości ogranicza się do rynku lokalnego. W 2012 roku w Niemczech ukazywało się 367 tytułów gazet codziennych o łącznym nakładzie 18,8 miliona egzemplarzy, a wraz z tygodnikami i innymi periodykami nakład ten sięgał 22,85 miliona sprzedawanych egzemplarzy.

Nakład dzienników o zasięgu ponad regionalnym sięgał ponad 1,5 miliona egzemplarzy a gazet lokalnych i regionalnych – aż 12,95 miliona egzemplarzy. Znaczący wzrost nakładów (+51,4%) zanotowały wydania internetowe czasopism – łącznie 227,669 tysięcy egzemplarzy 221 tytułów prasowych.  
Według Arbeitsgemeinschaft Media-Analyse w 2012 roku 64,74 miliona Niemców powyżej czternastego roku życia czyli 92,2 procent niemieckiego społeczeństwa w tej grupie wiekowej czytało w zeszłym roku prasę. 46,8 miliona osób sięga codziennie po jakąś gazetę. To znaczy, że dwie trzecie niemieckiego społeczeństwa powyżej czternastego roku życia oddaje się codziennej lekturze prasy.

Gazetą o największym nakładzie w Niemczech jest wpływowy brukowiec BILD (wydawnictwo Axel Springer), który sprzedaje się w nakładzie 2,521 miliona egzemplarzy (dane z ostatniego kwartału 2012 r.). Wśród dzienników opiniotwórczych o zasięgu ogólnokrajowym wiodącą pozycję na rynku mają Süddeutsche Zeitung z nakładem 411 tysięcy egzemplarzy, FAZ z 353 tysięcy egzemplarzy i Die Welt z nakładem 251 tysięcy egzemplarzy (dane dla wszystkich gazet z ostatniego kwartału 2012 r.). Dominującą pozycję na niemieckim rynku prasowym zajmuje jednak prasa lokalna, rozchodząca się w abonamencie i stanowiąca aż 70 procent całej prasy codziennej. Według najnowszych danych z końca 2012 roku wśród tygodników i miesięczników wiodącą pozycję na rynku zajmuje wciąż Der Spiegel ( 890 tysięcy sprzedanych egzemplarzy), tuż za nim Stern (788 tysięcy egzemplarzy), a dalej Focus (564 tysięcy egzemplarzy) i tygodnik Die Zeit (513 tysięcy egzemplarzy).

Urzędem nadzorującym w Niemczech etyczną działalność gazet i czasopism jest Niemiecka Rada Prasowa, powołana do życia w 1956 roku przez dziennikarzy i wydawców jako przejaw samokontroli mediów, swoiste „moralne sumienie prasy”.

Obecny rynek prasowy powstał w efekcie szybkiego, dość jednostronnego połączenia się dwóch całkiem różnych rynków prasowych dwóch odrębnych państw. W początkach 1991 roku, a więc tuż po zjednoczeniu, zarejestrowanych było w Niemczech 8106 czasopism, 532 gazety oraz 881 ich mutacji i dodatków.

Ekspansja prasy zachodnioniemieckiej na rynek NRD odbyła się głównie poprzez wzrost liczby dodatków oraz wydań lokalnych i regionalnych gazet oraz czasopism wydawanych dotychczas tylko w RFN. Prawie połowę udziału w rynku posiada pięć największych grup wydawniczych: Axel Springer AG, Verlagsgruppe WAZ, Verlagsgruppe Stuttgarter Zeitung/Südwest Presse, Ippen Gruppe i Verlagsgruppe M. DuMont Schauberg. Specyfiką niemieckiego rynku prasowego jest to, że w przeciwieństwie do USA czy innych krajów europejskich, w tym Polski, w Niemczech nigdy nie pojawiły się gazety bezpłatne, których jedynym źródłem finansowania są reklamy.

30.04.2013 | Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej