Pierwszą prywatną rozgłośnią radiową na terenie Niemiec było Radio Schleswig-Holstein, które zaczęło nadawać 1 lipca 1986 roku, a pierwszą prywatną radiostacją niemieckojęzyczną – działające  od 1957 roku Radio Luksemburg. To prywatne radio finansowane z reklam i początkowo traktowane niezbyt poważnie,  w krótkim czasie stało się poważnym konkurentem ARD.  Radio Luksemburg kierowało swoją nowatorską ofertę programową głównie do młodzieży, która okazała się również atrakcyjnym adresatem reklam.

Obecnie w Niemczech istnieje 226 komercyjnych stacji radiowych w tym 18 o zasięgu ogólnokrajowym, pozostałe o zasięgu regionalnym i lokalnym, tych najwięcej jest w Północnej Nadrenii-Westfalii i Bawarii. Lista najpopularniejszych stacji prywatnych w Niemczech na początku 2013 roku w poszczególnych krajach związkowych (według Arbeitsgemeinschaft Media-Analyse e.V.): Szlezwik-Holsztyn - Radio Schleswig-Holstein (681 tysięcy słuchaczy), Hamburg - Radio Hamburg (353 tys.), Dolna Saksonia - radio ffn (1546 tys.), Brema - Energy Bremen (148 tys.), Północna Nadrenia-Westfalia – Radio NRW (5164 tys.), Hesja - Hit Radio FFH (1568 tys.), Nadrenia-Palatynat - RPR1 (753 tys.), Badenia-Wirtembergia - Antenne 1 (979 tys.), Bawaria - Antenne Bayern (3571 tys.), Saara - Radio Salü (284 tys.), Berlin - 104.6 RTL (531 tys.), Brandenburgia - BB Radio (495 tys.), Meklemburgia- Pomorze Przednie – Ostseewelle (505 tys.), Saksonia - Sachsen Funkpaket (629 tys.), Saksonia-Anhalt - radio SAW (713 tys.), Turyngia - Antenne Thüringen (631 tys.). Na najpopularniejsze obecnie radio w Niemczech Radio NRW w rzeczywistości składa się 45 lokalnych rozgłośni radiowych z Nadrenii-Westfalii, dla których NRW przygotowuje tak zwaną „ramówkę”.

Obok stacji prywatnych istnieją 94 rozgłośnie uniwersyteckie i niekomercyjne stacje lokalne w tym tak zwane „otwarte kanały” i „radio obywatelskie”. Te rozgłośnie niekomercyjne, działające obok radiostacji publicznych i prywatnych, nazywane są "trzecim filarem", ponieważ ich funkcja i uregulowane ustawowo zadania znacznie różnią się od funkcji i zadań nadawców publicznych i prywatnych nadawców komercyjnych. Są to z reguły instytucje pożytku publicznego, nieemitujące reklam. W niektórych krajach związkowych, np. w Północnej Nadrenii-Westfalii, stacje komercyjne są również zobowiązane do udostępniania czasu antenowego zainteresowanym tym obywatelom. I tak na przykład Radio Duisburg, pierwsze radio lokalne w Północnej Nadrenii-Westfalii (działające od 1990 roku), zgodnie z postanowieniami ustawy nadaje w dni powszednie w godzinach 21-22, a w niedziele od 20 do 21 program pod nazwą Radio Obywatelskie (Bürgerfunk). Ponadto we wtorki emitowany jest od 20 do 21 godzinny program w języku polskim (Radio Duisburg International).

Oba radia nadające treści religijne – katolickie Radio Horeb oraz ewangelickie ERF Plus finansowane są w znacznej mierze z datków. Transmitowane są one na cały kraj, przez satelitę i internet. Kolońskie Domradio nadaje oficjalny przekaz arcybiskupstwa przez platformę Astra, na UKW i w internecie.

Z roku na rok zwiększa się liczba użytkowników radia internetowego. Rośnie również procent tych, którzy słuchają radia korzystając z Internetu mobilnego, co szósty internetowy radiosłuchacz korzysta w tym celu z tabletu czy smartfona. Bayerische Landeszentrale für neue Medien podaje, że w 2012 roku w Niemczech było około 3 tysiące działających internetowych stacji radiowych, z czego około 2,5 tysiąca prowadziło swoją działalność tylko w Internecie. Według tego samego źródła spadła liczba małych rozgłośni, za to wzrosło znaczenie stacji radiowych nadających na częstotliwościach UKF.

30.04.2013 | Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej