Johann-Adolf Cohausz urodził się w 1947 roku. Jest żonaty i ma troje dzieci. Studiował prawo ze specjalizacją prawo międzynarodowe i europejskie, a w 1977 roku zdał drugi egzamin państwowy w dziedzinie prawa. Po ukończeniu studiów przez rok przebywał gościnnie na Uniwersytecie w Bielefeld jako pracownik naukowy i wykładowca w zakresie prawa publicznego. Następnie pracował w Europejskiej Komisji Praw Człowieka (Stagiaire) w Strasburgu i w tym samym roku wstąpił do służby dyplomatycznej. Pracował wtedy m.in. w dziale ekonomicznym referatu ds. stosunków gospodarczych między Wschodem i Zachodem i odpowiadał za kontrolę transferu technologii i kontakty z Polską. W latach 1983/1986 w ambasadzie Kamerunu był kierownikiem ds. prasy i kultury. Następnie został zastępcą Konsula Generalnego w Atlancie. W 1989 roku został pracownikiem w biurze koordynatora ds. stosunków niemiecko-amerykańskich, którym kierował przez dwa lata począwszy od roku 1990. W latach 1992/1993 Cohausz był rzecznikiem i kierownikiem ds. public relations w Stałym Przedstawicielstwie Republiki Federalnej Niemiec przy Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w Nowym Jorku. Następnie przez pięć lat kierował biurem ds. stosunków zagranicznych frakcji CDU/CSU i biurem CDU ds. stosunków zagranicznych. W latach 1998/2001 pracował w Stałym Przedstawicielstwie Republiki Federalnej Niemiec przy Radzie Europy w Strasburgu, skąd potem na trzy lata delegowano go jako wysłannika do Ambasady Niemiec w Buenos Aires. W latach 2004/2007 przeszedł do Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Był kierownikiem referatu i odpowiadał za sprawy dotyczące państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) i Rady Europy. Następnie przez dwa lata był konsulem generalnym w Dubaju. Od roku 2009 jest sekretarzem stanu i sprawuje urząd rzecznika rządu Wolnego Państwa Saksonii.

Herbert Helmrich ukończył studia prawnicze w Getyndze. Do 1953 roku przebywał w NRD, w 1952 i 1953 roku został aresztowany i internowany z powodów politycznych, w 1954 roku uciekł do RFN. Odbył praktykę sądową w Dolnej Saksonii, od 1967 roku pracował jako adwokat, a od 1969 roku jako notariusz w Buchholz koło Hamburga. Od 1966 roku był członkiem CDU. Należał do Zrzeszenia Stanu Średniego w CDU i Federalnego Koła Roboczego Chrześcijańsko-Demokratycznych Prawników. Był jego federalnym przewodniczącym od 1992 do 2001 roku. W latach 1976-1992 był posłem do Bundestagu, a od 1984 roku przewodniczącym Komisji Prawnej Bundestagu. Od 1992 do 1995 roku był ministrem sprawiedliwości landu Meklemburgia-Pomorze Przednie, w latach 1995-2002 - posłem do landtagu Meklemburgii-Pomorza Przedniego. Był także przewodniczącym Komisji Prawnej. Jest adwokatem i notariuszem, specjalistą w zakresie prawa gospodarczego, teorii prawa, ewolucji prawa - biologii i prawa. Od 1995 roku sprawuje funkcję współprzewodniczącego Zarządu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.

Helma Orosz urodziła się w 1953 roku w Görlitz (Zgorzelec). W 1972 roku rozpoczęła studia w szkole medycznej w Görlitz. Następnie w latach 1975-1978 była dyrektorką żłobka w miejscowości Weißwasser i w roku 1978 ukończyła w Cottbus specjalizację zawodową w tym zakresie. W latach 1979-1989 zarządzała stowarzyszeniem żłobków i placówką dziecięcą w Weißwasser. W 1990 roku awansowała na stanowisko kierownika wydziału zdrowia i spraw społecznych w urzędzie powiatowym w Weißwasser, tę samą funkcję sprawowała następnie w powiecie Niederschlesischer Oberlausitzkreis. W latach 1998 roku rozpoczęła studia ekonomiczno-menedżerskie, które ukończyła w 2001 roku. W 2001 roku Helma Orosz została Nadburmistrzem Miasta Weißwasser i w latach 2003-2008 pełniła obowiązki minister stanu ds. społecznych w Saksonii. Od sierpnia 2008 roku jest Nadburmistrzem Miasta Drezna.

Elżbieta Polak urodziła się 6 września 1959 roku w Przemkowie na Dolnym Śląsku. Mieszka w Zielonej Górze. Ukończyła Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego i studia podyplomowe w zakresie zarządzania jednostkami gospodarczymi Uniwersytetu Wrocławskiego. Ukończyła Studium Oświaty i Kultury Dorosłych w Warszawie, liczne kursy i szkolenia, m.in. w Centrum Funduszy Europejskich we Wrocławiu oraz w Ogólnopolskim Centrum Edukacji Samorządu i Administracji w Warszawie w zakresie wdrażania funduszy i prawa UE oraz w Global Business Center w Warszawie w zakresie nowoczesnych instrumentów zarządzania i udoskonalania komunikacji dla menedżerów.
W 1998 roku została burmistrzem Małomic. Cztery lata później pełniła funkcję dyrektora gabinetu miasta Zielona Góra, a od 2007 roku była dyrektorem Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej Regionalnego Ośrodka w Zielonej Górze. W 2008 roku została powołana na stanowisko Wicemarszałka Województwa Lubuskiego.
Jest mężatką, ma dwóch synów.

Joachim Rogall urodził się w 1959 roku w Heidelbergu. Studiował historię Europy Wschodniej, slawistykę i germanistykę i w 2001 roku uzyskał habilitację na Uniwersytecie im. Johannesa Gutenberga w Moguncji. Temat jego rozprawy brzmiał: "Niemcy w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w latach 1945-1989". Od 2003 roku wykłada historię Europy Wschodniej na Uniwersytecie w Heidelbergu. W 1996 roku prof. Rogall rozpoczął pracę w Fundacji Roberta Boscha w Stuttgarcie i jest kierownikiem programów dla Europy Środkowej, Południowo-Wschodniej, WNP i Chin.

Stanislaw Tillich urodził się 10 kwietnia 1959 w Neudörfel (Saksonia). Jest serbołużyczanem wyznania rzymskokatolickiego, z żoną z Veroniką ma dwoje dorosłych dzieci. Mieszkają w Pańczycach-Kukowie (Panschwitz-Kuckau). Po uzyskaniu dyplomu inżyniera konstrukcji i mechaniki na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie w roku 1984 rozpoczął karierę zawodową jako konstruktor w przedsiębiorstwie elektronicznym. W latach 1987/1989 był członkiem, a od maja 1989 roku zastępcą przewodniczącego Rady Okręgu Kamjenc (Kamenz) ds. Handlu i Zaopatrzenia, zanim rozpoczął własną działalność gospodarczą, otwierając średniej wielkości firmę. W okresie od marca do października 1990 roku należał do pierwszej wybranej w wolnych wyborach Izby Ludowej NRD (Volkskammer). W latach 1991/1994 był obserwatorem w Parlamencie Europejskim, a od roku 1994 posłem i zastępcą przewodniczącego Komisji Budżetowej; w roku 1998 - generalnym sprawozdawcą unijnego budżetu. Od października 2004 jest posłem landtagu Saksonii. W okresie od 27 października 1999 do 30 kwietnia 2002 roku był ministrem ds. związkowych i europejskich, w od 2 maja 2002 do 10 listopada 2004 roku - szefem saksońskiej kancelarii państwowej, następnie ministrem środowiska i rolnictwa Saksonii (od 11 listopada 2004 do 27 września 2007), a potem saksońskim ministrem finansów. Od roku 1987 jest członkiem CDU. W latach 1992/1999 był członkiem zarządu chrześcijańsko-demokratycznych partii Europy. Od roku 2007 jest przewodniczącym Związku Okręgowego CDU Bautzen. 24 maja 2008 został wybrany krajowym przewodniczącym Unii Saksońskiej. Od 28 maja 2008 roku piastuje urząd premiera Wolnego Państwa Saksonii, także po reelekcji 29 września 2009.