Jerzy Baczyński jest redaktorem naczelnym tygodnika ?Polityka? i prezesem spółdzielni ?Polityka Spółdzielnia Pracy?. Urodzony w 1950 r. w Sokołowsku, absolwent Instytutu Nauk Politycznych na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1973-81 pracował w ?Życiu Warszawy? w dziale ekonomicznym. W 1980 r. został zastępcą kierownika dodatku ?Życie i Nowoczesność?. Został zwolniony z redakcji w czasie stanu wojennego. W 1975 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych na stypendium Indiana University School of Journalism. W latach 1981-82 przebywał we Francji jak stypendysta Journalistes en Europe, a później Fundation de France. Po powrocie do kraju został redaktorem działu publicystyki gospodarczej w ?Polityce?, a w 1990 awansował na stanowisko zastępcy redaktora naczelnego.
W 1994 r. został redaktorem naczelnym tygodnika. Pod jego rządami ?Polityka? zmieniła formułę wydawniczą, stała się magazynem kolorowym. W najnowszych sondażach zajmuje pierwsze miejsce wśród najlepiej sprzedających się tygodników opinii. W latach 90-tych był także współtwórcą programów telewizyjnych - m.in ?Listy o Gospodarce?, brał udział w audycjach takich jak ?Gorąca linia?, ?Tylko w Jedynce? czy ?Coś za coś?. W 2001 r. otrzymał nagrodę im. Dariusza Fikusa w kategorii ?Twórcy Mediów?. Jest autorem kilku książek - m.in. z Leszkiem Balcerowiczem ?800 dni? czy z Janiną Paradowską : ?Teczki liberałów? i ?Jestem pierwszy?.
Lorenz Caffier ? urodził się w 1954 r. w Dreźnie. Jest Ministrem Spraw Wewnętrznych kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie. Ukończył szkołę zawodową, gdzie zdał maturę oraz uzyskał wykształcenie średnie ze specjalizacją leśniczą. Następnie odbył obowiązkową służbę wojskową, a w latach 1976-1980 studiował w Wyższej Szkole Inżynierii w Wartenbergu (Berlin). Ukończył studia z dyplomem inżyniera gospodarki rolnej i leśnej. W latach 1980-1983 był dyrektorem działu obsługi klienta w kombinacie maszyn rolniczych ?Postęp?. Następnie przyjął kierownictwo techniczne w LPG Lichtenberg (Państwowe Gospodarstwa Rolne), a w latach 1989-1990 był jego przewodniczącym.
W 1990 r., posłem do pierwszej wybranej w wolnych wyborach Izby Ludowej w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Rozpoczął karierę w CDU, do którego przystąpił już w 1979 r. Od 1990 r. Caffier jest posłem do Landtagu (parlamentu kraju związkowego) Meklemburgii-Pomorza Przedniego. W CDU był przewodniczącym tej partii w okręgu Mecklemburg/Strelitz, przewodniczącym frakcji w Landtagu, a także skarbnikiem i Sekretarzem Generalnym w Meklemburgii-Pomorzu Przednim. W latach 1994-2007 był przewodniczącym organizacji turystycznej ?Pojezierze Meklemburskie?, a od 7 listopada 2007 roku jest Ministrem Spraw Wewnętrznych kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie.
Annette Dittert ? urodziła się w 1962 roku w Kolonii. Publicystka i korespondentka telewizji ARD. Studiowała politykę, filozofię i germanistykę na uniwersytetach we Fryburgu i w Berlinie. W latach 1984?1991 pracowała jako reporterka, redaktorka i prezenterka przy SFB. W 1992 rozpoczęła pracę w WDR, przygotowując program ?Palazzo?. W latach 1995?2001 współprowadziła poranny program ?Morgenmagazin? w telewizji ARD.
W latach 2001?2004 była korespondentką ARD w Warszawie. Laureatka nagrody im. Adolfa Grimma za film dokumentalny Abenteuer Glück. W latach 2006?2008 była korespondentką i szefową studia ARD w Nowym Jorku. Od 1 października rozpoczęła pracę jako korespondentka telewizyjna i szefowa studia stacji NDR w Londynie.
Michael H. Gerdts od 2007 roku jest ambasadorem Republiki Federalnej Niemiec w Polsce. Z zawodu ekonomista, do służb dyplomatycznych wstąpił w roku 1980. Pierwszym znaczącym etapem w jego karierze zawodowej było uczestnictwo w niemieckiej delegacji na konferencjach ONZ w Genewie i Nowym Jorku, a także praca w charakterze osobistego referenta i zastępcy dyrektora gabinetu ministrów spraw zagranicznych Genschera i Klausa Kinkela w bogatym w wydarzenia polityczne okresie: latach 1988?1993.
W latach 1993?1995 był rzecznikiem prasowym Federalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, następnie do roku 1999 ambasadorem Niemiec w Kenii. W latach 1999?2004 piastował stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu do Spraw Globalnych, a następnie dyrektora Departamentu Komunikacji w Federalnym Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Berlinie. Był także ambasadorem RFN w Rzymie.
Hans-Dietrich Genscher urodził się w 1927 roku w Reideburgu w Okręgu Saal. W latach 1987?1992 był Federalnym Ministrem Spraw Zagranicznych i wicekanclerzem za kadencji Helmuta Schmidta i od roku 1982 w gabinecie Helmuta Kohla. Późnym latem roku 1989 istotnie przyczynił się do uzyskania pozwolenia na wyjazd niemieckich uciekinierów z NRD do Ambasady Republiki Federalnej w Pradze.
W listopadzie 1990 roku Genscher i jego polski odpowiednik Krzysztof Skubiszewski podpisali traktat o uznaniu linii Odry i Nysy jako zachodniej granicy RP. Karierę polityczną rozpoczął jako przewodniczący frakcji FDP w Bundestagu. W roku 1965 został wybrany do Bundestagu i zasiadał w nim do roku 1998. W 1968 roku został Federalnym Ministrem Spraw Wewnętrznych. W latach 1974?1985 był federalnym przewodniczącym FDP. Dziś Genscher jest honorowym przewodniczącym FDP i od 2000 roku prezesem spółki Hans-Dietrich Genscher Consult GmbH.
Andrzej Grajewski urodził się w 1953 roku w Bielsku-Białej. Ukończył w 1978 studia na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego, w 2001 uzyskał stopień doktora nauk politycznych. Od 1978 do 1981 był asystentem w Śląskim Instytucie Naukowym. Od 1981 związany z redakcją tygodnika "Gość Niedzielny", od 1998 zajmuje stanowisko zastępcy redaktora naczelnego tego czasopisma. W 1980 wstąpił do "Solidarności", redagował lokalne biuletyny związku "Naszą Solidarność" i "Zderzenie", wchodził w skład rady programowej Wszechnicy Podbeskidzia.
Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował pomoc dla internowanych i ich rodzin, działał w Duszpasterstwie Ludzi Pracy, współpracował z prasą niezależną. W 1987 zaangażował się w działalność podziemnej Solidarności Polsko-Czechosłowackiej. W drugiej połowie lat 90. należał do Ruchu Stu i Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W latach 1999-2006 z rekomendacji AWS zasiadał w Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej I kadencji, przez rok jako jego przewodniczący. Współprzewodniczący Zarządu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej od maja 2006 r.
dr Ingrid Hamm od 2003 roku pełni funkcję Dyrektora Zarządzającego Fundacji Roberta Boscha. Jest odpowiedzialna przede wszystkim za kwestie edukacji i społeczeństwa, nauki i porozumienia między narodami ze szczególnym uwzględnieniem Europy Środkowej i Wschodniej. Zanim rozpoczęła pracę w Fundacji Roberta Boscha, była członkiem zarządu Fundacji Bertelsmanna, przez wiele lat kierując działem mediów, prowadząc biuro w Nowym Jorku i odpowiadając za projekty zagraniczne tej fundacji. Z fundacją Bertelsmana była związana od 1988 roku.
Ukończyła studia w zakresie nauk społecznych i ekonomii, a w roku 1984 uzyskała tytuł doktora na Uniwersytecie Erlangen-Norymberga. W latach 1980?1988 pracowała naukowo i w dziedzinie mediów. Jest autorką i wydawcą wielu książek poświęconych edukacji i mediom. Zasiada ponadto w różnych gremiach doradczych i organach zarządu, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych.
Władysław Husejko ? Marszałek Województwa Zachodniopomorskiego, członek komisji Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego: Komisji Budżetu i Spraw Samorządowych Sejmiku, Komisji Gospodarki, Infrastruktury i Ochrony Środowiska oraz Komisji Rozwoju, Promocji i Współpracy Międzynarodowej. Przed wejściem do władz Województwa Zachodniopomorskiego był zastępcą dyrektora Parku Naukowo-Technologicznego Politechniki Koszalińskiej. Ukończył studia w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Koszalinie.
W latach 1998-2001 pełnił funkcję Wicewojewody Koszalińskiego, a następnie Wicewojewody Zachodniopomorskiego, w latach 1990-1994 i 1995-1998 piastował stanowisko Wiceprezydenta Koszalina ds. Rozwoju. Należał do Unii Wolności. Od 2005 jest związany z Platformą Obywatelską. W wyborach samorządowych w 2006 roku otrzymał mandat radnego Województwa Zachodniopomorskiego. 18 grudnia 2006 r. powołany został na stanowisko Wicemarszałka Województwa. Po rezygnacji Norberta Obryckiego z funkcji marszałka, w dniu 22 kwietnia 2008 r. sejmik powierzył dotychczasowemu wicemarszałkowi Władysławowi Husejce stanowisko marszałka województwa. Uczestniczył w pracach Komitetu Sterującego przy opracowywaniu ?Strategii Rozwoju Województwa Zachodniopomorskiego do roku 2015" oraz ?Regionalnej Strategii Innowacyjności w Województwie Zachodniopomorskim". Urodził się w 1952 roku i jest mieszkańcem Koszalina.
Christoph Keese od 1 kwietnia 2008 jest Członkiem Zarządu Public Affairs Axel Springer AG, a także ministrem spraw zagranicznych największego w Europie wydawnictwa prasowego, które posiada ponadto liczne czasopisma, strony internetowe, stacje telewizyjne i radiowe.Przedtem w okresie od maja 2004 do marca 2008 był redaktorem naczelnym gazety ?Welt am Sonntag? a od 2006 do 2008 redaktorem naczelnym ?Welt online?. Do Axel Springer AG Keese przeszedł z ?Financial Times Deutschland? (FTD). Był jednym z założycieli FTD i jego redaktorem naczelnym. Wcześniej pracował dla ?Berliner Zeitung? ? był tam redaktorem, członkiem zarządu i dyrektorem działu gospodarczego gazety.
Jest ekonomistą i absolwentem Szkoły Dziennikarstwa Henri-Nannen-Schule w Hamburgu. Po ukończeniu studiów i szkoły dziennikarskiej trafił do wydawnictwa Gruner + Jahr, gdzie pracował jako asystent prezesa Zarządu Gerda Schulte-Hillena. Jako dziennikarz Keese pisze przede wszystkim o polityce gospodarczej. Jest autorem wielu znanych książek Rettet den Kapitalismus (Ratujcie kapitalizm, Hoffmann und Campe, 2004) i Verantwortung jetzt (Odpowiedzialność teraz, C. Bertelsmann, 2006).
Piotr Krzystek urodził się w 1973 roku. Radca prawny, manager, absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. Swoje życie związał ze Szczecinem, a pracę ze służbą publiczną. Od maja 1998 do 31 grudnia 1998 roku był zastępcą Dyrektora Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w Szczecinie. Od 1 stycznia 1999 do 31 marca 2002 był Dyrektorem Generalnym Zachodniopomorskiego Urzędu Wojewódzkiego. Przewodził zespołowi wdrażającemu reformę administracyjną na terenie województwa zachodniopomorskiego. Przyczynił się do uzyskania przez Urząd Wojewódzki wyróżnienia w prestiżowym konkursie "Najbardziej Przyjazny Urząd Administracji Rządowej w roku 2001 r.".
Koordynował również prace związane z Programem Rozwoju Instytucjonalnego w Zachodniopomorskim Urzędzie Wojewódzkim. Od marca 2002 r. prowadził kancelarię radcy prawnego. Uczestniczył w szkoleniach w służbie cywilnej. Jest absolwentem Studium Zarządzania Strategicznego dla Dyrektorów Generalnych Urzędów. Złożył z wynikiem pozytywnym egzamin na członka rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa. W latach 2002- 2004 sprawował funkcję Zastępcy Prezydenta Miasta Szczecin, odpowiedzialnego za sprawy z zakresu polityki mieszkaniowej oraz gospodarowania mieniem komunalnym (odpowiedzialnym za gospodarkę nieruchomościami, mieszkalnictwo i administrację budowlaną). Od roku 2004 prowadził własną działalność gospodarczą - kancelarię radcy prawnego. Jest członkiem stowarzyszenia prawników ?Ius et ratio?. Zainicjował powstanie Stowarzyszenia Dumny Szczecin ? mającego na celu budowanie tożsamości miasta. Od 2006 jest Prezydentem Szczecina. Wybrany został głosami ponad 74 tys. mieszkańców. Jest najmłodszym w historii Szczecina Prezydentem Miasta.
Aleksander Kwaśniewski urodził się 15 listopada 1954 r. w Białogardzie (woj. koszalińskie, obecnie zachodniopomorskie). Studia (1973-1977) na Wydziale Ekonomiki Transportu (handel zagraniczny) Uniwersytetu Gdańskiego. Działacz ruchu studenckiego do 1982 r. Redaktor Naczelny tygodnika studenckiego "ITD" (listopad 1981-luty 1984), redaktor naczelny dziennika "Sztandar Młodych" (1984-1985). Członek Rady Ministrów - Minister ds. Młodzieży w rządzie Zbigniewa Messnera (1985-1987), następnie Przewodniczący Komitetu Młodzieży i Kultury Fizycznej (do czerwca 1990). W rządzie Mieczysława F. Rakowskiego członek Prezydium Rządu i przewodniczący Komitetu Społeczno-Politycznego Rady Ministrów (październik 1988 - wrzesień 1989).
Uczestnik obrad "Okrągłego Stołu". Współprzewodniczący wraz z Tadeuszem Mazowieckim i Romualdem Sosnowskim Zespołu ds. pluralizmu związkowego. Członek PZPR (1977-1990). Współtwórca Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej (styczeń-luty 1990) i pierwszy jej przewodniczący (do grudnia 1995). Współorganizator Sojuszu Lewicy Demokratycznej (1991). Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej z okręgu warszawskiego. Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej w I i II kadencji (1991-1995). Prezydent RP od 1995 do 2005 roku.
Tadeusz Mazowiecki ur. w 1927 r. w Płocku. Po wojnie działał w Stowarzyszeniu PAX. Pracował w wielu redakcjach ? m.in w: ?Dziś i jutro? ?Wrocławskim tygodniku katolickim?, ?Więź? (którego był założycielem i red. naczelnym), a także w 1981 r. został redaktorem naczelnym ?Tygodnika Solidarność?. W 1956 r. założył warszawski Klub Inteligencji Katolickiej, przez kilkadziesiąt lat był także jego prezesem. W 1961 r. został posłem z ramienia Koła ?Znak?. Działał w KOR, był jednym z sygnatariuszy protestu przeciwko zmianie konstytucji w 1975 r. oraz inicjatorem apelu 64 intelektualistów solidaryzujących się ze strajkującymi w 1980 r. robotnikami na Wybrzeżu.
Po internowaniu w stanie wojennym doradzał Lechowi Wałęsie, od 1988 r. zasiadał także w jego Komitecie Obywatelskim. Podczas Okrągłego Stołu negocjował m.in. w zespole ds. reform politycznych, koordynował prace zespołów negocjujących strony opozycyjnej. Po rezygnacji gen. Kiszczaka w 1989 r. został pierwszym niekomunistycznym premierem rządu. Był liderem Unii Demokratycznej, następnie UW (odszedł z ugrupowania w 2002 r. po jego przekształceniu się w Partię Demokratyczną). Od 1991 r. przez 10 lat był posłem. Jest członkiem Pen-Clubu, laureatem wielu europejskich nagród za osiągnięcia w obronie demokracji i praw człowieka, uhonorowany m.in. Orderem Orła Białego, a także Orderem Legii Honorowej i niemieckim Wielkim Krzyżem Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą.
dr Gunter Pleuger urodził się w 1941 roku w Wismarze w Meklemburgii. Jest prezydentem Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Po drugim egzaminie państwowym w zakresie prawa w 1969 roku wstąpił do służby dyplomatycznej.
Piastował liczne stanowiska w kraju i zagranicą, a w latach 1988?1993 był Dyrektorem Politycznym i dyrektorem Departamentu Politycznego Federalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz doradcą Ministra Spraw Zagranicznych we wszystkich operacyjnych kwestiach politycznych w szczególności dotyczących obszarów Europy, Europy Wschodniej, USA i Kanady. Następnie Pleuger został sekretarzem stanu w Federalnym Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 2002?2006 był Stałym Przedstawicielem Republiki Federalnej Niemiec przy ONZ
dr Janusz Reiter (ur. w 1952 r. w Kościerzynie) - prezes Centrum Stosunków Międzynarodowych, Z-ca Prezesa Zarządu Presspublica Sp. z o. o. oraz były Ambasador RP w Niemczech. Janusz Reiter jest absolwentem germanistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1977 r. pracował jako redaktor dziennika "Życie Warszawy", zwolniony w czasie stanu wojennego. Był współzałożycielem oraz członkiem redakcji wielu czasopism opozycyjnych, a także współzałożycielem Fundacji Inicjatyw Międzynarodowych oraz Centrum Studiów Międzynarodowych. W latach 1984-1989 publikował w "Przeglądzie Katolickim", "Gazecie Wyborczej", a w latach 1989-1990 pracował także dla TVP.
W latach 1990-1995 pełnił funkcję ambasadora RP w Republice Federalnej Niemiec. Jest także współzałożycielem Rady Polityki Zagranicznej oraz Członkiem Rady Naukowej "Wissenschaftskolleg" (Institute for Advanced Studies) w Berlinie. Stały komentator "Rzeczpospolitej". Jest także gospodarzem programu "Rozmowy nie zawsze dyplomatyczne", emitowanego w TVP, gdzie rozmawia o aktualnych sprawach politycznych i gospodarczych z ludźmi zajmującymi się światową polityką. W latach 2005 -2007 był Ambasadorem RP w Waszyngtonie.
prof. Joachim Rogall urodził się w 1959 roku w Heidelbergu; ukończył slawistykę, germanistykę i historię, specjalizuje się w historii Europy Wschodniej. W 2001 roku uzyskał habilitację na podstawie pracy ?Niemcy w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej 1945-1989? i od 2003 roku wykłada historię Europy Wschodniej na Uniwersytecie w Heidelbergu.
Wiosną 1996 roku dr Rogall odszedł z Uniwersytetu w Moguncji do Fundacji Roberta Boscha w Stuttgarcie, gdzie jest Kierownikiem Programów dla Europy Środkowej, Południowo-Wschodniej, WNP i Chin.
prof. dr h.c. Horst Teltschik urodził się w 1940 roku. W latach 1999?2008 kierował pracami renomowanej Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa. Podczas kadencji Helmuta Kohla był dyrektorem Departamentu Spraw Wewnętrznych i Zagranicznych w Federalnym Urzędzie Kanclerskim. W roku 1989 został mianowany pełnomocnikiem niemieckiego rządu federalnego ds. negocjacji polsko-niemieckich. Rok później, w 1990, miał istotny wkład w negocjacje dotyczące przyszłości wówczas jeszcze podzielonych Niemiec. W roku 1990 przeszedł do prywatnego sektora gospodarki. Początkowo był Członkiem Zarządu Fundacji Bertelsmanna w Gütersloh, następnie został członkiem Zarządu BMW AG, a później prezesem BOEING Deutschland. Do dziś Horst Teltschik pracuje jako konsultant międzynarodowy. Jest założycielem i prezesem Korean-German Institute of Technology w Seulu; prezesem Niemiecko-Izraelskiego Stowarzyszenia Gospodarczego, wiceprezesem Niemiecko-Izraelskiej Izby Handlowej i członkiem licznych komitetów i rad doradczych firm niemieckich, amerykańskich i szwajcarskich, jak również organizacji międzynarodowych.
W Paryżu w latach 1997?2002 odpowiadał za redakcję działu gospodarczego AFP. Był także dyrektorem biura AFP w Bonn (1993?1997). W sumie jedenaście lat przepracował jako korespondent AFP w Niemczech (1984?1987, 1989?1997). W tym czasie donosił między innymi o upadku muru berlińskiego i o zjednoczeniu Niemiec. Studiował w Paryżu historię i literaturę. Następnie ukończył Szkołę Dziennikarstwa w Paryżu.
W 1983 r. został laureatem pokojowej Nagrody Nobla. W 1988 r. wynegocjował z ówczesnym ministrem spraw wewnętrznych gen. Kiszczakiem, że w zamian za zakończenie strajków rząd podejmie dialog z opozycją, co doprowadziło do rozpoczęcia 6 lutego 1989 r. obrad przy Okrągłym Stole. Rok później został pierwszym prezydentem III Rzeczypospolitej. Podczas pełnionej kadencji doprowadził do szybkiego wyprowadzenia wojsk radzieckich z Polski oraz rozpoczął negocjacje w sprawie członkostwa w NATO. Fundator Fundacji Instytut Lecha Wałęsy. Swoją działalnością dba o dziedzictwo narodowe oraz tradycje niepodległościowe i solidarnościowe, a także promuje Polskę na arenie międzynarodowej.