Ruth Berschens urodziła się w 1959 roku w Kolonii. Studiowała w Kolońskiej Szkole Dziennikarskiej, a następnie ukończyła ekonomię polityczną na Uniwersytecie w Kolonii. Po studiach współpracowała jako freelancer ze stacją Westdeutscher Rundfunk i z mediami specjalizującymi się w polityce społecznej. W 1989 roku została reporterką w agencji informacyjnej Reuters w Bonn, gdzie specjalizowała się w polityce finansowej. Następnie była korespondentką magazynu „Wirtschaftswoche” w Paryżu. W 1996 roku przeniosła się do Brukseli, gdzie pracowała jako korespondentka tygodnika „Wirtschaftswoche”. W latach 1999-2001 była reporterką gazety „Berliner Zeitung”, najpierw w Bonn, a później w Berlinie. Specjalizowała się w polityce gospodarczej i finansowej. Następnie pracowała jako korespondentka dziennika „Handelsblatt” w biurze europejskim w Brukseli. W 2003 roku została szefową działu politycznego „Handelsblatt”, a następnie korespondentką tego dziennika w Paryżu. Od 2008 roku prowadzi biuro europejskie dziennika „Handelsblatt” w Brukseli.
Zbigniew Derdziuk urodził się w 1962 roku. Studiował w Instytucie Socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył studia podyplomowe i odbył wiele szkoleń z zarządzania, m.in. w IESE Business School w Barcelonie. Pracował m.in. w kancelariach Sejmu i Senatu i aż czterokrotnie sprawował wysokie stanowiska w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W rządzie Jerzego Buzka uczestniczył we wdrażaniu czterech wielkich reform społecznych. Jako przedstawiciel premiera w Komitecie Spraw Obronnych Rady Ministrów brał udział w procesie przygotowań Polski do przystąpienia do NATO. W rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Donalda Tuska był przewodniczącym Komitetu Stałego Rady Ministrów i współpracował ze wszystkimi członkami rządu i partnerami społecznymi. Pracował również na stanowiskach menedżerskich m.in. w TVP, PKO BP i Banku Pocztowym. Od 2009 roku pełni funkcję prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do którego wprowadził nowy model zarządzania. Jego efektem jest „Strategia przekształceń ZUS na lata 2010-2012”.
Alexander Diekmann urodził się w 1977 roku w niemieckim Passau. W latach 1998-2003 studiował ekonomikę przedsiębiorstw w Norymberdze i Monachium. Wiedzę branżową i doświadczenie zawodowe zdobywał podczas licznych praktyk; pracował m.in. dla wydawcy gazet regionalnych Wochenblatt Verlagsgruppe (sprzedaż ogłoszeń, dystrybucja, EPD, technika składu), w firmie doradczej Lancelot (u boku Franza-Xavera Hirtreitera), w Deutsche Bank w Nowym Jorku (zarządzanie zasobami; comiesięczna analiza i ocena statystyk), dla koncernu prasowego Verlagsgruppe Passau (członek zespołu ds. fuzji „Głosu Wielkopolskiego” i „Gazety Poznańskiej”) oraz dla „Gazety Olsztyńskiej” (asystent dyrektora zarządzającego). Od 2004 do 2005 doradzał firmie Eurografica Systemplanungs GmbH, w latach 2006-2007 zarządzał Passauer Neue Presse Druck GmbH (wydawca gazet lokalnych), a następnie od 2008 był prokurentem koncernu prasowego Verlagsgruppe Passau GmbH, do którego należy m.in. Polskapresse Sp. z o.o. Od 2009 roku jest dyrektorem zarządzającym Verlagsgruppe Passau GmbH.
Witold Gadomski urodził się 16 czerwca 1953 roku w Pułtusku. Jest dziennikarzem i publicystą „Gazety Wyborczej”. W 1977 roku ukończył studia na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 80. współpracował z pismami opozycyjnymi, był m.in. redaktorem miesięcznika „Niepodległość” i dziennikarzem tygodnika „Ład”. W pierwszej połowie lat 90. pracował w tygodnikach „Cash” i „Gazeta Bankowa” oraz w dzienniku „Nowa Europa”. Należał do założycieli Kongresu Liberalno-Demokratycznego, był współautorem programu gospodarczego tej partii. Po porażce tego ugrupowania w 1993 roku wycofał się z działalności politycznej. Od 1997 roku publikuje w „Gazecie Wyborczej”, zajmuje się tematyką gospodarczą. Autor książki Leszek Balcerowicz (2006), będącej biografią byłego wicepremiera i ministra finansów. W 2000 roku został laureatem Nagrody Kisiela. Jest dwukrotnym laureatem głównej nagrody dziennikarskiej przyznawanej przez NBP, Agencję Reutersa i SDP.
W latach 1995-2005 był wykładowcą w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia w Warszawie.
(Fot. Bartosz Bobkowski / Agencja Gazeta)
Uwe-Karsten Heye urodził się w 1940 roku. Jest niemieckim dziennikarzem. Przez 5 lat był attaché prasowym i pisał przemówienia dla Willy’ego Brandta. W roku 1990 za rządów premiera Dolnej Saksonii Gerharda Schrödera został Sekretarzem Stanu i Rzecznikiem Rządu tego landu, następnie sprawował funkcję Sekretarza Stanu i Rzecznika Rządu RFN w gabinecie Gerharda Schrödera. Od 2003 do 2005 roku był Konsulem Generalnym w Nowym Jorku. Obecnie pracuje jako niezależny autor i publicysta, mieszka w Poczdamie. Jest autorem książek: Vom Glück nur ein Schatten. Eine deutsche Familiengeschichte (Po szczęściu tylko cień. Niemiecka historia rodzinna), Gewonnene Jahre oder Die revolutionäre Kraft der alternden Gesellschaft (Wygrane lata lub rewolucyjna siła starzejącego się społeczeństwa), które ukazały się nakładem wydawnictwa Blessing-Verlag, a także książki Wir wollten ein anderes Land (Chcieliśmy innego kraju) wydawnictwa Droehmer Verlag.
Jürgen Hingst urodził się w 1952 roku w Kilonii. Po ukończeniu germanistyki i geografii rozpoczął karierę zawodową jako freelancer. Pracował dla regionalnych nadawców radiowo-telewizyjnych: Radia Bremen i NDR. W 1984 roku został redaktorem w kanale radiowym NDR 1 Welle Nord w Kilonii. W latach 1989-1992 był korespondentem NDR w Niemczech Wschodnich i w Meklemburgii-Pomorzu Przednim, następnie w 1993 roku został szefem redakcji newsów w regionalnym kanale radiowym NDR 1 Radio MV w Szwerynie. Jako redaktor był tam odpowiedzialny za polsko-niemiecki projekt Radio Pomerania. W 2001 roku objął funkcję redaktora naczelnego i został zastępcą dyrektora programowego kanału „Radio MV” NDR 1. Jest odpowiedzialny za wiadomości telewizyjne i radiowe publikowane online. Od 2006 roku Jürgen Hingst jest Przewodniczącym Krajowego Zrzeszenia Dziennikarzy-Reporterów Meklemburgii-Pomorza Przedniego.
Ekonomista, absolwent Wydziału Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa), stypendysta Komisji Europejskiej (Bruksela, Lizbona), współzałożyciel i członek pierwszego zarządu Polskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Biznesu. Zasiadał w Board of Economists at the Lisbon Council w Brukseli, pracował w Fundacji Naukowej Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych. Od roku 2000 działa w sektorze komercyjnym na stanowiskach głównego ekonomisty – początkowo w Westdeutsche Landesbank, a w latach 2001-2006 w BRE Banku. Doradzał społecznie wicepremierowi-ministrowi gospodarki Jerzemu Hausnerowi. Do czasu rezygnacji jesienią 2008 roku wchodził w skład Zespołu Strategicznych Doradców Prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska, sprawował tę funkcję społecznie. Jest przewodniczącym Rady Nadzorczej Domu Maklerskiego New World Alternative Investments. Współpracuje z Institute of International Finance w Nowym Jorku oraz The Conference Board. Od lutego 2006 prowadzi własną firmę doradczą „JJ Consulting”, pracuje – między innymi – z takimi klientami jak: Polska Rada Biznesu, BCC, ITI, Kulczyk Holding SA, Prokom Investments, Spectra, Agora SA, Departament Rynków Finansowych BRE Banku, Dom Inwestycyjny BRE Banku, Skarbiec TFI, Arka Asset Management, Alior Bank, Hestia STU, KGHM SA.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Reiner Klingholz urodził się w październiku 1953 roku w Ludwigshafen. Jest chemikiem i biologiem molekularnym. Do 1983 roku pracował jako asystent naukowy na Uniwersytecie w Hamburgu. Doktoryzował się w dziedzinie makrocząsteczkowych struktur DNA. W latach 1984-1989 pracował jako redaktor naukowy tygodnika „Die Zeit”, następnie przez 10 lat jako redaktor miesięcznika „GEO”, gdzie został szefem działu nauki i redaktorem prowadzącym serii „GEO Wissen”. Pod koniec lat 90. był współtwórcą „Dnia Różnorodności Gatunków GEO”, największej europejskiej inicjatywy na rzecz ochrony przyrody i różnorodności biologicznej. Reiner Klingholz opublikował wiele książek, m. in. My, twórcy klimatu (niem. Wir Klimamacher) oraz Szaleństwo wzrostu (niem. Wahnsinn Wachstum). Został wyróżniony wieloma nagrodami, między innymi dwukrotnie otrzymał nagrodę dziennikarską w dziedzinie polityki rozwoju z rąk prezydenta Niemiec, a także nagrodę Niemieckiej Fundacji Ochrony Środowiska. Przez dwa lata był członkiem komisji ds. przemian demograficznych landu Dolna Saksonia. W lipcu 2003 roku został dyrektorem Instytutu ds. Demografii i Rozwoju w Berlinie. Reiner Klingholz jest żonaty i ma dwoje dzieci.
Adam Krzemiński urodził się w 1945 roku w Radecznicy, studiował germanistykę w Warszawie i Lipsku, a od 1973 roku jest redaktorem renomowanego tygodnika „Polityka”. Krzemiński uchodzi za jednego z najbardziej kompetentnych analityków stosunków polsko-niemieckich i procesu rozszerzania UE. Pisze regularnie dla tygodnika „Die Zeit”.
W 1993 roku odznaczony został medalem Goethego, w 1996 roku – nagrodę za eseistykę polskiego PEN-Klubu, a w 1999 roku – Wielki Krzyż Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. W listopadzie 2006 roku wyróżniony został nagrodą Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą.
Paweł Majcher, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego i Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz studiów MBA na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu. Był dziennikarzem Radia Eska, Polskiego Radia Wrocław, współpracował z Programem I i III Polskiego Radia oraz z Informacyjną Agencją Radiową. W TVP Wrocław przygotowywał i prowadził programy publicystyczne o tematyce politycznej i ekonomicznej. Publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej”, w „Polsce The Times” i w „Gazecie Wrocławskiej”. Jest laureatem nagrody Ostre Pióro BCC.
W latach 2006-2009 był prezesem i redaktorem naczelnym Radia Wrocław i Radia RAM. Przez dwa lata był wiceprezesem Stowarzyszenia Rozgłośni Regionalnych Polskiego Radia. Od 2009 roku jest wiceprezesem Polskiego Radia S.A. Odpowiada za sprzedaż, marketing i internet.
Frank Mangelsdorf urodził się w 1957 roku w Rathenow. Po studiach dziennikarskich pracował w gazetach „Der Morgen”, „Die Welt”, „Der Tagesspiegel”, „Berliner Morgenpost”, „Ostsee Zeitung”. Od stycznia 2002 roku jest redaktorem naczelnym dziennika „Märkische Oderzeitung”.
Georg Milbradt urodził się w 1945 roku w Eslohe w powiecie Hochsauerland. Studiował ekonomię polityczną, prawo i matematykę na Uniwersytecie w Münster i doktoryzował się w 1973 roku. W 1980 roku uzyskał habilitację w dziedzinie ekonomii politycznej. W latach 1983-1990 był kierownikiem Wydziału Finansowego Miasta Münster, a w latach 1985-2009 wykładał w tym mieście na Uniwersytecie. W 1990 roku został powołany przez premiera Kurta Biedenkopfa na stanowisko ministra finansów Wolnego Państwa Saksonii. W 1994 roku z powodzeniem kandydował do saksońskiego landtagu. W 2002 roku został wybrany na stanowisko premiera Wolnego Państwa Saksonii. Sprawował ten urząd przez 6 lat. Od 2009 roku jest profesorem na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie, prowadzi także badania naukowe w Instytucie Badań nad Gospodarką ifo. W latach 2010-2012 pełnił funkcję mediatora w służbie publicznej i prowadził negocjacje w celu zawarcia zbiorowego układu pracy.
Andrzej Skworz urodził się w 1963 roku w Poznaniu, gdzie ukończył filozofię na Uniwersytecie Adama Mickiewicza. Pracę w mediach rozpoczął w 1988 roku jako redaktor miesięcznika „W Drodze”. W 1990 roku stworzył lokalne wydanie „Gazety Wyborczej” w Poznaniu, gdzie przez pięć lat był redaktorem naczelnym oraz dyrektorem oddziału. Po zwolnieniu założył Media Consulting – firmę doradczą dla szefów dzienników regionalnych. Jest pomysłodawcą, redaktorem naczelnym oraz właścicielem poświęconego rynkowi mediów i reklamy miesięcznika „Press”, którego pierwszy numer ukazał się w 1996 roku. Od 1997 roku „Press” przyznaje jedną z najbardziej prestiżowych nagród dziennikarskich w Polsce – Grand Press. „Press” organizuje też konkurs fotograficzny Grand Press Photo, w którym jurorami są zwycięzcy World Press Photo. Andrzej Skworz jest autorem codziennych żartobliwych wstępów publikowanych w liczącym się, polskim płatnym serwisie internetowym „Presserwis”, który ma ponad sześć tysięcy odbiorców.
Dziennikarz jest też redaktorem wydanej przez Znak w 2010 roku Biblii dziennikarstwa – ponad 700-stronnicowego przewodnika po wszystkich specjalnościach dziennikarskich, którego autorami było 66 osób.
Marek Twaróg urodził się w 1974 roku. Ukończył dziennikarstwo na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego, podyplomowo studiował też na Wydziale Teologicznym UŚ. Od 1994 roku pracował jako dziennikarz, wydawca i sekretarz redakcji w „Dzienniku Zachodnim”, największej w Polsce gazecie regionalnej. W 2007 roku objął stanowisko redaktora naczelnego „Polski – Gazety Wrocławskiej”. Po trzech latach wrócił do „Polski – Dziennika Zachodniego” na stanowisko redaktora naczelnego z zadaniem przekształcenia redakcji prasowej w redakcję multimedialną. Interesuje się kwestiami europejskimi i zagadnieniami śląskimi. Wraz z Arkadiuszem Golą jest współautorem albumu Ludzie z węgla. Przez rok zajmował się szkoleniem adeptów dziennikarstwa na prywatnych uczelniach wyższych. Jest dwukrotnym laureatem nagrody w konkursie regionalnym Silesia Press oraz nagrody specjalnej Polskapresse.